افسانه های شبه علمی (قسمت سوم) : هضم شدن آدامس در معده به 7 سال زمان نیاز دارد .
عرفان خسروی| هضم‌شدن آدامس هرگز هفت سال زمان نیاز ندارد، چون در حقیقت هرگز هضم نخواهد شد. گذشته از مقداری مواد شیرین‌کننده و معطر، چیز زیادی در آدامس وجود ندارد که بدن انسان قادر به هضم‌کردن آن باشد. قسمت اصلی آدامس از بس‌پار (پلی‌مر) منعطفی به نام الاستومر ساخته شده که با گلیسرین و افزودنی‌هایی ساخته‌شده از روغن نباتی (برای مرطوب و نرم‌نگه‌داشتن آدامس) ترکیب شده‌اند. بدن انسان به سختی می‌تواند چیز زیادی از این ترکیب هضم کند و وقتی نتواند آن را هضم کند، مثل بقیه مواد هضم‌نشدنی به صورت زباله به پایین می‌رود و دفع می‌شود. به همین سادگی، به همین خوشمزگی.
البته این موضوع بدین معنی نیست که قورت‌دادن آدامس کار درستی است. قورت‌دادن مقدار زیادی آدامس (یک‌جا) می‌تواند باعث انباشت آن‌ها و مسدودشدن مسیر لوله گوارش شود. متأسفانه لوله گوارش انسان، برخلاف مسیرهای قانونی و فراقانونی خیلی از کشورها، مسیرهای فرعی ندارد و اگر کار به این‌جا بکشد، باید به پزشک مراجعه کنید. به علاوهاز کسی که آدامسش را قورت می‌دهد انتظار می‌رود خیلی چیزهای دیگر را هم قورت دهد. به این ترتیب ممکن است آدامس قورت‌داده‌شده و هضم‌نشدنی درون لوله گوارش با مواد هضم‌نشدنی دیگر (سکه، اسباب‌بازی، پوست تخمه، صدف و حتی تیغ) بسته‌ای برنده و چسب‌ناک ایجاد کند و باعث بندآمدن مسیر لوله گوارش و حتی پاره‌شدن آن شود. چنین کسانی معمولا از درون پاره می‌شوند. البته آدامس به در و دیوار معده و روده شما نخواهد چسبید و هرگز هفت سال در آن‌جا منتظر نمی‌ماند تا روزی گشایشی برسد و دفع شود، اما با توجه به خطر بندآمدن راه روده، بهتر است آدامس خود را تف کنید (البته درون سطل زباله، چون شهر ما خانه ما نیست که هر آشغالی خواستیم در آن بیاندازیم). به علاوه اگر بچه‌های شما این قدر بزرگ نشده‌اند تا متوجه شوند هر چیزی را نباید قورت دهند یا آدامس را نباید روی زمین تف کنند، بهتر است به آن‌ها آدامس ندهید و به همان شکر اضافه (که گفتیم ربطی به بیش‌فعالی آن‌ها ندارد) اکتفا کنید.
دانستنیها آنلاین
